نقل قول از mozhan_1382
بوی مرگ را با تمام وجودم استشمام کردم بوی ناله بوی غم همه اینجا رقت انگیز بودن فقط وقتی تو سکوت اتاق تاریک داشتم با مرگ و زندگی نفس میکشیدم آرامش به این بر می گشت عاشق کارم بودم چون عاشق خون ریختن بودم مادرا آرزوشونه که روزی بچه هاشون شغل من و داشته باشند چون این شغل دک و پز داره اما اینجا میون نبض کند زندگی آدم های آخر خطی آخرین چیزی که مهمه این چیزاست وارد راهرو میشم راهروی ورود ممنوع چه برای من ورودش ممنوع نیست سالنی که خیلیا آرزوی عبور از رو دارن برای دیدن عزیزی که اینجا خوابیده اما مجوز ورود ش رو ندارن تو این اتاق های مرده دوتااتفاق می‌افتد زندگی یا مرگ موفقیت آمیز یا شکست اینجا هیچ چیز حد وسط نداره به خاطر همینه که من رو یه وقت ناجی میدونن یه وقت قاتل